رایة الهدی

محمّد بن سنان نقل كرده كه حضرت رضا عليه السّلام در مكتوبى به او مرقوم فرمودند: 

خداوند متعال عقوق والدين و نافرمانى از ايشان را حرام كرده و سرّ آن چند چيز است كه ذيلا شرح داده مى‏ شوند: 

الف: در نافرمانى و الدين انسان از توفيق براى اطاعت حق تعالى خارج مى‏ شود. 
ب: عقوق والدين و نافرمانى از ايشان موجب مى‏ شود كه شخص پدر و مادر را توقير و تعظيم نكند. 
ج: نافرمانى والدين انسان را از اجتناب نمودن از كفران نعمت محروم مى‏ نمايد. 
د: عقوق والدين شكر نعمت را باطل و تباه مى‏ كند. 
ه: عقوق والدين منجر به قلّت نسل و انقطاع آن مى‏ شود زيرا از ناحيه آن تعظيم نكردن والدين و آگاه نبودن به حق ايشان و قطع نمودن ارحام و بى ‏رغبت شدن‏ والدين نسبت به فرزند و رها كردنشان تربيت فرزندان را ناشى مى‏ گردد و علّت و سبب تمام اينها آن است كه فرزند احسان به پدر و مادر را ترك نموده است. 

عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى، از محمّد بن على، از پدرش، از جدّش نقل كرده كه گفت: 
از حضرت ابا عبد اللَّه عليه السّلام شنيدم كه مى‏ فرمودند: 
عقوق والدين و نافرمانى ايشان از كبائر است زيرا حق تعالى عاقّ را عاصى و شقىّ قرار داده است.

پی نوشت:
علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى، ج‏۲، ص534.