رایة الهدی

باشگاه خبرنگاران: می خواهیم در خرید یک فلش مموری شما را راهنمایی کنیم و ملاک های یک فلش مموری خوب را به شما آموزش بدهیم تا یک خرید خوب و بهتری داشته باشید.

ملاک اول: حجم یا ظرفیت فلش شاید اولین چیزی باشه که موقع خرید به آن توجه می کنید. حجم­ های امروزی فلش ۲، ۴، ۸، ۱۶، ۳۲، ۶۴ و ۱۲۸ گیگابایت است. معمولا ظرفیت­ های فلش مموری­ها به خاطر تکنولوژی ساخت توان­هایی از عدد ۲ هست.

ملاک دوم: نوع رابط که در گذشته USB ۱.۰ بوده اما امروزه بیشتر USB ۲.۰ , ۳.۰ هست که البته نسخه یو اس پی ۳ به شرطی که به پورت USB۳ وصل شود، سرعت بالاتری خواهد داشت.

ملاک سوم: تنوع ظاهری فلش که دیگر حرفی توش نمی­ماند و سلیقه­ای هست.

ملاک چهارم: در بعضی ازFlash Memory ها، برنامه­ های جانبی چون U۳ یا Utility دیده می شود که بیشتر برای محافظت از اطلاعات روی فلش کاربرد دارد.

ملاک پنجم: مارک تجاری و برند فلش هم ملاک خیلی مهم هست.

ملاک ششم: گارانتی و خدمات پس از فروش که حتی بعضی شرکت­ها بر روی بسیاری از حافظه های همراه، گارانتی ۳ بار تعویض درصورت خرابی ارائه می­دهند.

ملاک هفتم: خصوصیات ظاهری فلش مثل اندازه، وزن و رنگ هم می­تواند برای خیلی­ ها مهم باشد.

ملاک هشتم: بستر و پلت فرمی که فلش در آن کار می­کند. این روزها دیگر فلش روی تمام نسخه­های ویندوز، لینوکس و اپل شناسایی شده و به خوبی کار می­کند.

ملاک نهم: و البته مهم­ترین عامل انتخاب فلش برای خیلی از کاربران، قیمت مناسب فلش مموری هست. تقریبا امروزه با قیمت زیر بیست هزار تومان می­توانید فلش مناسب در بازار پیدا کنید.

البته ملاک های تخصصی تری هم می توانید روی جعبه و مشخصات فلش مموری­ها پیدا کنید، از جمله:

حداقل مدت نگهداری و ماندن داده­ها روی فلش مثلا حداقل ۱۰ سال، جریانی که فلش با آن سازگاره مثلا کمتر از ۱۰۴ میلی آمپر، دمای مناسب کار فلش، مثلا از ۱۰- تا ۵۵ درجه سانتی گراد، میزان رطوبت نسبی مثلا از ۲۰ تا ۹۰ درصد.

البته باید اضافه کنیم که ممکن هست یک فلش ظاهرا متعلق به یک مارک معروف باشد، اما واقعا در سایت آن شرکت حتی با جستجو هم نتوانید پیداش کنید و این یعنی آن جنس ممکن است تقلبی باشد!

 امیرالمومنین امام علی علیه السلام به يكى از يارانش كه بيمار بود فرمود : خدا آنچه را كه از آن شكايت دارى (بيمارى) موجب كاستن گناهانت قرار داد، در بيمارى پاداشى نيست اما گناهان را از بين مى برد، آن ها را چونان برگ پاييزى مى ريزد و همانا پاداش در گفتار به زبان، و كردار با دست ها و قدم هاست، و خداى سبحان به خاطر نيت راست، و درون پاك، هركس از بندگانش را كه بخواهم وارد بهشت خواهد كرد .


متن حدیث:

قَالَ [عليه السلام] لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ فِى عِلَّةٍ اعْتَلَّهَا جَعَلَ اللَّهُ مَا كَانَ مِنْ شَكْوَاكَ حَطّاً لِسَيِّئَاتِكَ فَإِنَّ الْمَرَضَ لَا أَجْرَ فِيهِ وَ لَكِنَّهُ يَحُطُّ السَّيِّئَاتِ وَ يَحُتُّهَا حَتَّ الْأَوْرَاقِ وَ إِنَّمَا الْأَجْرُ فِى الْقَوْلِ بِاللِّسَانِ وَ الْعَمَلِ بِالْأَيْدِى وَ الْأَقْدَامِ وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّيَّةِ وَ السَّرِيرَةِ الصَّالِحَةِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ الْجَنَّةَ.
 

جهت مشاهده وذخیره تصاویر در سایز اصلی بر روی آنها کلیک نمایید

 به نقل از تسنیم، در روزگار کنونی که شعر آیینی به عنوان یکی از گونه‌های ادبی زیرشاخه‌های فراوان یافته و در ابعاد بسیاری گسترش یافته است، دیگر امروز نمی‌توان ادعا کرد که شعر آیینی تنها در شعر علوی،‌  عاشورایی و یا فاطمی خلاصه می‌شود،‌ پیروزی انقلاب و معطوف شدن توجه شاعران به شعر آیین یموجب شد تا این شاخه از ادبیات فارسی به صورت تخصصی رشد کرده و شاعران در همه زمینه‌های ممکن در این حوزه طبع‌آزمایی کنند.

گرچه ممکن است ابعادی از این کرانه وسیع دریای عصمت و طهارت کمتر دیده شده و یا از آن غفلت شده باشد‌، اما با توجه به رشد آگاهی‌ها در این عرصه و تأکیدات شاعران پیشکسوت و فرزانه انقلاب و در رأس همه آن‌ها رهبر فرزانه انقلاب اسلامی‌، هستند شاعرانی که تلاش کرده‌اند تا همه ابعاد این کرانه وسیع را با نگاهی جامع درنوردیده و تلاش کنند تا دیگر شاخه‌های شعر آیینی نیز رشد یابد. البته این مهم در میان شاعران پیشکسوت و مکتبی آیینی بیشتر دیده شده است.

امام صادق(ع) به دلیل تأثیراتی که در گسترش و توسعه اسلام و فقه شیعه داشته‌اند،‌ از جایگاه ویژه‌ای در میان شیعیان برخوردارند،‌ اگرچه شناخت از این امام همام آن‌چنان که باید و شاید در میان شیعیان وجود ندارد‌، اما در سال‌های اخیر شاعران و اندیشمندان تلاش کرده‌اند،‌ تا هر یک به فراخور ظرفیت گامی کوچ برای ارائه این شناخت به مخاطب بردارند.

غلامرضا سازگار از شاعران مداحی است که اشعار پرشماری درباره امام صادق دارد،‌  شعر ذیل یکی از این اشعار است که ارادت شاعر را به ششمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت نشان میدهد:

 

 به نقل از مهر، شاگرد ایرانی مکتب امام صادق(ع) که پدر علم شیمی شد. «جابربن حیان» شاید یکی از معروف ترین شاگردان  امام صادق(ع) باشد. دانشمندی که در میان ۴هزار شاگرد پیشوای ششم شیعیان و در دوران شکوفایی علمی و کلاس های درس پرشمار امام صادق(ع) در علم کیمیاگری چهره شد و حالا سالهاست که از او به عنوان «پدر علم شیمی» یاد می شود. چهره ای که یکی از مشهورترین دانشمندان ایرانی نیز به شمار می رود.شهرت جابر نه تنها به جهان اسلام محدود نمیشود و غربیها او را تحت عنوان «گبر» می شناسند.

پدر ایرانی شیمی

بوموسی جابر بن حیان، کیمیاگر برجستهٔ ایرانی، در سال ۱۰۰هجری شمسی در شهر توس از توابع خراسان متولد شد. پدر او  یک داروساز شناخته شده و از پیرو ان اهل بیت (ع) بود که به دلیل تلاش در بر اندازی حکومت بنی امیه دستگیر شد و به قتل رسید. جابر در زمان قتل پدرش کمتر از یک سال سن داشت. علاقه مندی جابر به حرفه و نوشته های باقی مانده از پدرش، سبب شد تا او نیز به داروسازی پرداخته و البته همزمان با ان، به یادگیری علوم دیگر هم بپردازد. برای همین، ایران را به مقصد عراق ترک کرد تا در کوفه، تحقیقات خود را دنبال کند.

 به همین دلیل به او صفت «کوفی» داده اند که البته اشاره به زادگاه او نیست.جابر، علاوه بر علم داروسازی، از کیمیاگران و فیلسوفان بنام عصر خود بود و البته بیشتر این شهرت را مرهون شاگردی پیشوای ششم شیعیان می دانست. ذبیح الله منصوری در کتاب ترجمه شده «امام صادق مغز متفكر شيعه» از قول جابر می نویسد: «همه این علم (شیمی یا کیمیاگری) را از محضر مولايم جعفر بن محمد(ع) آموخته ام.»  «برتلو» شیمیدان فرانسوی که به «پدر شیمی سنتز» مشهور است هم، سخت تحت تاثیر جابر واقع شده و می گوید: «جابر در علم شیمی همان مقام و پایه را داشت که ارسطو در منطق .» جورج سارتون می گوید: «جابر را باید بزرگترین دانشمند در صحنه علوم در قرون وسطی دانست.»

جابر نخستین شیمیدان ایرانی است. اواولین کسی است که به علم شیمی شهرت و آوازه بخشید و بی‌تردید نخستین مسلمانی است که شایستگی کسب عنوان شیمیدان را دارد.

شهرت جابر نه تنها به جهان اسلام محدود نمیشود و غربیها او را تحت عنوان «گبر» میشناسند.ابن خلدون درباره جابر گفته است: «جابربن حیان پیشوای تدوین کنندگان فن کیمیاگری است. »

شاگرد، دوست و همراه امام ششم

جابربن حیان ، کتابی مشتمل بر هزار برگ و  ۵۰۰ رساله ، تالیف کرده است. جابر شاگرد و دوست امام صادق (ع) بود و امام را شخصی والا و مهربان یافت؛ بطوری که نمیتوانست از او جدا ولی بی نیاز بماند. جابر میکوشید تا با راهنمایی استادش ، علم شیمی را از بند افسانه‌های کهن مکاتب اسکندریه برهاند و در این کار تا اندازه‌ای به هدف خود رسید. برخی از کتابهایی که جابر در زمینه شیمی نوشته عبارتند از : الزیبق ، کتاب نارالحجر ، خواص اکسیرالذهب ، الخواص ، الریاض و ... .

وی به آزمایش بسیار علاقه مند بود. از این رو ، می توان گفت نخستین دانشمند اسلامی است که علم شیمی را بر پایه آزمایش بنا نهاد. جابر نخستین کسی است که اسید سولفوریک یا گوگرد را از تکلیس زاج سبز و حل گازهای حاصل در آب بدست آورد و آن را زینت الزاح نامید. جابر اسید نیتریک یا جوهر شوره را نیز نخستین بار از تقطیر آمیزه‌ای از زاج سبز ، نیترات پتاسیم و زاج سفید بدست آورد.

جابر سرانجام در سال 194 هجری شمسی در کوفه درگذشت

 مالک بن انس از علمای مشهور اهل سنت می‌گوید: هرگاه نزد جعفر بن محمد علیه السلام می‌رفتم او با احترام با مکن رفتار می‌کرد و تکیه گاه تقدیم من می کرد و می‌فرمود: ای مالک من تو را دست دارم. من از این سخن خشنود می‌شدم و خداوند را سپاس می‌گفتم.
او مردی بود که دائم مشغول یکی از این سه خصلت بود: یا روزه می گرفت یا نماز می خواند و یا در حال ذکر بود. او از بزرگان عباد و اکابر زهاد بود که از خدای عزوجل می‌ترسند.
ایشان بسیار حدیث می‌گفت. مجالست با او دل نشین و همراهی‌شان پر فایده بود.

از آدابش این بود که وقتی اسم پیغمبر صلی الله علیه و آله را در حضورش می بردیم رنگ چهره ایشان تغییر می کرد.

در یک سفر با امام با هم به مکه مشرف می شدیم، از مدینه خارج شدیم و به مسجد الشجره رسیدیم، لباس احرام پوشیده بودیم و می خواستیم لبیک بگوییم و رسما محرم شویم. همان طور سواره داشتیم محرم می شدیم، ما همه لبیک گفتیم، من نگاه کردم دیدم امام می خواهد لبیک بگوید اما چنان رنگش متغیر شده و آنچنان می لرزد که نزدیک است از روی مرکبش به روی زمین بیفتد، از خوف خدا.
من نزدیک شدم و عرض کردم: یا بن رسول الله! بالاخره بفرمایید، چاره ای نیست، باید گفت. به من گفت: من چه بگویم؟! به کی بگویم لبیک؟! اگر در جواب من گفته شود: «لا لبیک» آن وقت من چه کنم؟!


متن حدیث:

حدثنا محمد بن موسى بن المتوكل ره قالحدثنا علي بن الحسين السعدآبادي عن أحمدبن محمد بن خالد عن أبيه قال حدثنا أبوأحمد محمد بن زياد الأزدي قال سمعت مالك بنأنس فقيه المدينة يقول كنت أدخل إلى الصادق جعفر بن محمد (ع) فيقدم لي مخدة و يعرف لي قدرا و يقول لي يا مالك إني أحبك فكنت أسر بذلك و أحمد الله عليه قال و كان(ع) رجلا لا يخلو من إحدى ثلاث خصال إماصائما و إما قائما و إما ذاكرا و كان منعظماء العباد و أكابر الزهاد الذين يخشونالله عز و جل و كان كثير الحديث طيب المجالسة كثير الفوائد فإذا قال قال رسولالله (ص) اخضر مرة و اصفر أخرى حتى ينكره منكان يعرفه و لقد حججت معه سنة فلما استوتبه راحلته عند الإحرام كان كلما همبالتلبية انقطع الصوت في حلقه و كاد أن يخرمن راحلته فقلت قل يا ابن رسول الله و لا بدلك من أن تقول فقال يا ابن أبي عامر كيفأجسر أن أقول لبيك اللهم لبيك و أخشى أنيقول عز و جل لا لبيك و لا سعديك.

 به نقل از مهر، حجت الاسلام علیرضا پناهیان در جمع عزاداران صادق آل محمد(ع) که دیروز دوشنبه 11 شهریور همزمان با سالروز شهادت امام صادق(ع) در میدان فلسطین تهران برگزار شد گفت: ابومسلم خراسانی به اسم اهل بیت قیام کرد اما دستورات اهل بیت(ع) را در مسیر قیام خود عمل نمی کرد. او علیه بنی امیه و بنی مروان قیام کرد و نتیجه قیامش حکومت بنی عباس بود که البته بنی عباس کمتر از بنی امیه به ائمه ظلم نکردند.

وی افزود: ابومسلم نامه ای به امام صادق نوشت و در آن بیان کرد که ما داریم قیام برای شما می کنیم و داریم عرصه را برای شما فراهم می کنیم. امام در جواب فرمود تو آدم من نیستی و زمانه، زمانه من نیست.

وی تصریح کرد: این جواب امام نشان می دهد که امام نگاه به پاکی قدرت دارند. امام با این جواب به او می گویند که تو تقوی در شمشیر زدن نداری اگرچه به ظاهر برای ما شمسیر می زنی.

حجت الاسلام پناهیان تأکید کرد: با اینکه ابومسلم شعارهای اهل بیتی می داد و مردم را از دست سفاکان بنی مروان نجات می داد ولی حضرت می گوید تو آدم من نیستی و من تو را انتخاب نکرده ام. یعنی اهل بیت به هر قیمتی حاضر نیست که قدرت را در اختیار بگیرد و به دست آورد.

وی تصریح کرد: با اینکه امام صادق در آستانه تصاحب قدرت قرار داشت اما حضرت یاری افرادی چون ابومسلم را قبول نکرد و فرمودند یاری شما ظاهری است و شما باید پای تمام دین بایستید.

این محقق علوم دینی افزود: در تاریخ نقل شده که امام صادق 4 هزار شاگرد داشته است و شمار زیادی نیز شیعه ایشان بودند اما امام می گوید که اگر 17 نفر آدم داشتم قیام می کردم. این نشان می دهد که استاندارد امام صادق بالاست و هر خدمتی را از هر کسی نمی پذیرند.

وی افزود: در قسمت دوم جواب امام صادق به ابومسلم آمده که زمانه، زمانه من نیست. منظور امام این است که ما در زمانی حکومت می کنیم که مردم عمیقاً ما را فهمیده باشند و ما را بخواهند. یعنی حضرت برای فهم و درک مردم احترام قائل بودند. این نشان می دهد که ائمه چه میزان برای فهم و درک مردم احترام قائل بودند.

حجت الاسلام پناهیان تأکید کرد: این چیزی است که در دموکراسی های غربی به هیچ عنوان وجود ندارد. برای نمونه غرب با اینکه می داند هیچ احمقی باور نمی کند که دولت سوریه از سلاح شیمیایی استفاده کرده اما برای فهم مردم اهمیت و ارزشی قائل نیست. دموکراسی یک فریب و یک اشرافیت مدرن است.

وی تصریح کرد: نمونه دیگر از رفتار امام صادق را نزد علی(ع) می بینیم و زمانی که مردم برای حکومت نزد حضرت آمدند او مردم را به نزد زبیر برد و به زبیر گفت من با تو بیعت می کنم. در واقع حضرت می دانست که مردم احساسی شده اند. البته این به معنای زهدفروشی حضرت نیست چرا که ائمه به دنبال زهدفروشی نبودند.

وی یادآور شد: در واقع حضرت وقتی مجبور می شود حکومت را می پذیرد و گرنه حضرت نیز قائل بود که زمانه، زمانه او نیست و می بینیم همان طلحه و زبیری که یار امام بودند مخالف حضرت شدند.

حجت الاسلام پناهیان تأکید کرد: لذا باید توجه داشت که حکومت دینی وابسته به معرفت حقیقی مردم است. ولی اگر حکومت دینی ایجاد شد وقتی کسانی چون خوارج و طلحه و زبیر مخالفت کردند و سد ایجاد کردند حضرت آنها را از دم شمشیر گذراند.

وی افزود: امام صادق با اینکه حکومت نکرد ولی نحوه حکومت را به ما نشان داد. امامان شیعه چنان بزرگوار هستند که چیزی را به مردم تحمیل نکردند. این عدم تحمیل فقط از جنبه اجتماعی و سیاسی نیست بلکه از جنبه فردی نیز هست. آنها افراد را به تبعیت و خدمتگزاری وادار نکردند.

پناهیان در پایان تصریح کرد: امام صادق افتخار احترام به حقوق انسانها و فهم و درک انسانهاست و همه مذاهب و روسای مذاهب به ایشان احترام می گذارند.

دانلود

دانلود کنید

جهت مشاهده و ذخیره تصاویر در سایز اصلی برروی آنها کلیک نمایید.

منطقه سيده زينب اين روزها به همت شيربچه هاي شيعه امن است. تقريبا همه محافظين حرم، خانواده هايشان در همان هتل ها زندگي مي کنند. در خيابان حرم، هميشه رزمنده هايي را مي بينم که اسلحه بر دوش، گرد و خاک جنگ گرفته، نان و سبزي و خرت و پرت خريده اند و به خانه مي روند، که تا نوبت بعدي پاسشان، استراحت کنند و کار کنند و خرج زندگي در بياورند.

 همان روزهاي اول درگيري در سوريه، مسلحين شبانه نزديک حرم حضرت زينب شدند و روي ديوار نوشتند "تساقطي مع النظام" يعني همزمان با نظام، فرو خواهي ريخت. همين شد که بچه شيعه ها از همه جا خودشان را رساندند به منطقه سيده زينب، و با اهالي منطقه همقسم شدند که از حرم و منطقه دفاع کنند. يادم هست با جواني صحبت کردم که مي گفت «ما به ارتش مراجعه کرديم اما جواب درستي نگرفتيم، خودمان رفتيم از بازار سياه با پولي که از مردم جمع کرده بوديم 50 قبضه اسلحه خريديم و شروع کرديم به نوبت کشيک دادن اطراف حرم».

هسته‌هاي اوليه مقاومت مردمي در مقابل فتنه سوريه در همين منطقه شکل گرفت. با جدي تر شدن بحران، و نا آرام شدن مسير فرودگاه و غوطه شرقي -که منطقه سيده زينب هم در همان منطقه قرار دارد، نظام سوريه توجه بيشتري به ماجراي مقاومت مردمي نشان داد و پس از مدتي، سازمان دفاع وطني در سوريه رسميت يافت.

بحران که در سوريه بزرگتر مي شد، محور قطر - عربستان تلاش بي پاياني براي شيعي-سني نشان دادن جنگ انجام مي‌دادند. آن ها از همان ابتدا نظام سوريه را يک نظام شيعي، در پيوند با نظام شيعي ايران و سازمان شيعي حزب الله جلوه مي دادند، و تلاش مي کردند قاطبه اهل سنت جهان را عليه اين محور تحريک کنند. در واقع در اين جنگ شيعيان زيادي به خاک و خون کشيده شده اند؛ اما تنها گروه مورد تعرض نبوده اند. سلفي هاي تکفيري که در قالب جبهه النصره القاعده درگير جنگ با نظام هستند، همه را مي کشند. براي آنها فرقي بين سني و شيعه و مسيحي وجود ندارد. آنها هرکس را آنطرف لوله تفنگشان ببينند مي کشند. حتي جايي خواندم که در موردي در اطراف حلب، آنها تعدادي از زنان تونسي که به فتواي علماي سلفي براي ارايه خدمات جنسي به خود القاعده به سوريه آمده بودند را به جرم فساد به رگبار بسته بودند.

شواهد اين همه گير بودن کشتار را در منطقه سيده زينب مي شود به وضوح ديد. از ابتداي درگيري ها خانواده هاي زيادي از مذاهب مختلف شيعه و سني، از همه جاي سوريه به اين منطقه پناهنده شده اند. مدير يکي از جمعيت هاي انسان‌دوستانه به من گفت «اين منطقه پيش از بحران حدود 2000 نفر سکنه داشت اما الان بيشتر از 30000 نفر در آن ساکن شده اند». اين خانواده هاي آواره، در هتل هاي اطراف حرم -که پيشتر پذيراي زوار ايراني عتبات سوريه بودند، زندگي مي کنند. يادم هست يک خانواده 8 نفره که دو شهيد هم داده بودند، در يک سوييت 30 متري زندگي مي کردند. پناه آوردن سني ها به منطقه تحت کنترل شيعه ها چه معني ديگري مي توانست داشته باشد؟ جز اينکه مسلحين تکفيري فقط ادعاي جنگ با شيعيان داشتند و در عمل همه را از دم تيغ مي گذراندند؟ 

منطقه سيده زينب اين روزها به همت شيربچه هاي شيعه امن است. تقريبا همه محافظين حرم، خانواده هايشان در همان هتل ها زندگي مي کنند. در خيابان حرم، هميشه رزمنده هايي را مي بينم که اسلحه بر دوش، گرد و خاک جنگ گرفته، نان و سبزي و خرت و پرت خريده اند و به خانه مي روند، که تا نوبت بعدي پاسشان، استراحت کنند و کار کنند و خرج زندگي در بياورند. يک بار فروشنده يک مغازه لباس زنانه، از من که خريدم طول کشيده بود عذر خواست و رفت توي پرو، تعجب کردم، اما وقتي با لباس نظامي آمد بيرون متوجه شدم. دوباره عذر خواست و گفت نوبت پاسش نزديک است و بايد به فلان جا برود. بيرونم کرد و در مغازه را بست و رفت.

پيشتر خط درگيري به خود حرم نزديک بود و مسلحين روزي چند بار به سمت حرم شليک مي کردند. يک بار يک موشک آرپي جي به يکي از گلدسته ها خورد، يک بار هم يک خمپاره آمد و خورد وسط حياط، کنار آن باغچه کوچکي که درخت پرتقال دارد و سه تا سنگ قبر هم وسطش هست. بعدتر که رفتم، بچه ها عمليات کرده بودند و خط را جلوتر برده بودند و ديگر گلوله ها به حرم نمي رسيد. گاهي البته هنوز هم خمپاره هاي دوربردتر مي زنند، که معمولا به سقف ساختمان هاي بلند مي خورد، تک و توکي هم به کف خيايان مي رسد که شهيد مي گيرد و مجروح مي گيرد.

اين شعارها را جاهاي مختلف دنيا شنيده ام، از مراکز مهم تشيع تا وسط پاريس. و بيشتر شيعه هايي که ديده ام، با غيرت بوده اند. غيرت مي خواهد که به هزار سختي خودت را برساني کنار حرم نوه پيغمبر، دختر علي، جانت را سپر گلوله کني که آسيبي به شعائر تشيع نخورد. حرم براي بچه هاي مدافع، يک چهارديواري آيينه کاري و کاشيکاري شده نيست، حتي از مکان هم فراتر رفته است. الان خانه عمه بزرگ، براي بچه شيعه ها نماد همه اهل البيت است. تا حالا، که شايد هر روز سنگرهاي بچه هاي خطوط پيشاني گلوله باران شده و مسلحين بارها به خطشان زده اند، حتي يکبار هم کسي فرار نکرده است. 

همه اين هايي که گفتم، معني اين نمي دهد که جنگ شيعه و سني است در سوريه. اهميت دارد که تاکيد کنم آن طرف خط تکفيري ها هستند. تکفيري ها ادعاي سنت دارند، اما عملکردشان هيچ سنخيتي با اسلام اهل سنت ندارد. آن ها بي محابا آدم مي کشند و جلوي دوربين سينه اش را مي شکافند و جگرش را مي خورند. آن طرف خط سلفي ها اسلحه هاي مدرن آمريکايي و اسراييلي دارند، و فرياد مي زنند ما تا آخرين شيعه را خواهيم کشت. شيعه ها هم هرجا باشند، ذلت نمي پذيرند. اسلحه برمي دارند و دفاع مي کنند. و با افتخار روي پيراهنشان مي نويسند "کلنا عباسک يا زينب" يعني همه ما عباس تو هستيم زينب.

 پنجمین اجتماع «مدافعان حرم»، در شب شهادت امام جعفر صادق (ع) در حسینیه موسی‌ابن‌جعفر (ع) میدان خراسان برگزار شد. در این مراسم پس از سخنرانی حجت‌الاسلام سیدابراهیم رئیسی، معاون اول قوه قضائیه، حمید علیمی،‌ مداح اهل بیت(ع) سخنرانی کوتاهی برای حضار کرد.

حمید علیمی با تاکید بر اینکه پیامک‌هایی که در مورد محاصره حرم شریف حضرت زینب(س) و حرم شریف حضرت رقیه(س) برای مخاطبان ارسال می‌شود، همگی دروغ است گفت: حرم حضرت زینب (س) در وسط شهر قرار دارد و غیر قابل محاصره است. از حرم حضرت رقیه (س) نیز به شدت محافظت می‌شود. حتی خمپاره‌ای که چندی پیش به مسجدی در کنار این حرم اصابت کرد، دست‌ساز و غیر قابل پیش‌بینی بود و خرابی آن بسیار کم بود و سریع ترمیم شد.

وی افزود: اما شرایط زینبیه متفاوت است. در یک طرف زینبیه زندگی جریان دارد و در طرف دیگر جنگ است. به دلیل بافت شهری آنجا که دارای خانه‌های تو در توست جنگ بسیار سخت است. بیشتر مدافعان حرم کسانی هستند که در همان محل زندگی می‌کردند. مدافعان حرم برادران افغانی‌ شیعه هستند که در سوریه به دنیا آمده‌اند. هرکدام از مدافعین برای خود شیرمرد و یل هستند. چندی پیش در جنگی که در شهر اتفاق افتاد 60 نفر از این شیعیان توانستند 700 نفر از تروریست‌ها را بکشند. این در حالی بود که تنها دو نفر از نیروهای حزب‌الله شهید شدند.

این مداح اهل بیت(ع) با تاکید بر اینکه نباید به هر طریقی خود را به سوریه رساند گفت: دفعه اولی که من به سوریه رفتم، از خاک لبنان وارد این کشور شدم. من آشناهای سوری و لبنانی زیادی داشتم. نمی‌توان به راحتی وارد خاک سوریه شد، مخصوصا الان که مجاهدین خلق با تکفیری‌ها و ارتش آزاد همکاری می‌کنند. آنها ایرانی‌هایی را که به لبنان سفر می‌کنند را به تروریست‌ها تحویل می‌دهند و جایزه‌های کلانی می‌گیرند.

علیمی اضافه کرد: بدون حساب کتاب رفتن به سوریه اصلا درست نیست. این کار یا موجب شهادت بدون مبارزه و یا اسیر شدن می‌شود. در صورت اسارت هر ایرانی با 20 یا 30 نفر از تکفیری‌ها یا مبلغ کلانی پول معاوضه می‌شود که این به نفع دشمن است. در سوریه فقط کسانی را در جهاد شرکت می‌دهند که با موقعیت‌ جنگ در آنجا آشنا باشند. حتی لبنانی‌هایی که مسلط به زبان عربی هستند و دوره‌های حزب‌الله را دیده‌اند اجازه جنگ در سوریه را ندارند. آنجا همه چیز با حساب و کتاب است.

وی افزود: در آنجا من در یک گروه 35 نفره بودم. بعضی وقت ها این افراد به من می‌گفتند حتی تا یک هفته و 10 روز باید در خانه بمانم. عکس‌هایی که از من در سوریه منتشر شده توسط این دوستان گرفته شده است. دشمنان اسلام حتی از سایه ما شیعیان می‌ترسند. الان تبعه‌های 50 کشور مختلف در جبهه کفر در حال مبارزه هستند. جنایتی که در اینترنت شاهد آنها هستیم تنها بخش کوچکی از جنایت آنهاست. آنها حتی به پسربچه‌های 4 ماهه هم رحم نمی‌کنند و سر آنها را می‌برند.

• امام صادق عليه السلام:

• «إِنَّ اللّه فَوَّضَ إِلَى المُؤمِنِ اُمورَهُ كُلَّها وَلَم يُفَوِّض إِلَيهِ أَن يَكونَ ذَليلاً أَما تَسمَعُ اللّه تَعالى يَقولُ (وَ لِلّهِ العِزَّةُ وَلِرَسولِهِ وَلِلمُؤمِنينَ)؟ فَالمُؤمِنُ يَكونُ عَزيزا وَلا يَكونُ ذَليلاً قالَ إِنَّ المُؤمِنَ أَعَزُّ مِنَ الجَبَلِ لأَِنَّ الجَبَلَ يُستَقَلُّ مِنهُ بِالمَعاوِلِ وَالمُؤمِنُ لايُستَقَلُّ مِن دينِهِ بِشَىْ ءٍ»

• خداوند اختيار همه كارها را به مؤمن داده اما اين اختيار را به او نداده است كه ذليل باشد. مگر نشنيده اى كه خداى تعالى مى فرمايد «عزت از آن خدا و رسولش و مؤمنين است»؟ پس، مؤمن عزيز است و ذليل نيست. [در ادامه] فرمودند مؤمن از كوه محكم تر است، زيرا از كوه با ضربات تيشه كم مى شود اما با هيچ وسيله اى از دين مؤمن نمى توان كاست.

•  
• التهذيب، ج6، ص179، ح367

  امام جعفر صادق علیه السلام در بخشی از سفارش‌های خود به ابن جندب فرمودند: 

راهکاری از امام صادق علیه السلام به ابی بصیر از لسان آیت الله مجتهدی رحمة الله علیه

دانلود

" یاد مرگ " [بسیار می تواند موثر باشد]. در آیات و روایات و دعاها، به ما دستور داده اند که وقتی خیلی شیطان و نفس فشار می آورد، یکی از قوی ترین کارها، یاد مرگ است.

 " عن ابی بصیر قال شکوت الی ابی عبدالله علیه السلام الوسواس. فقال یا ابا محمد اذکر تقطع اوصالک فی قبرک و رجوع احبائک عنک اذا دفنوک فی حفرتک و خروج بنات الماء من منخریک و اکل الدود لحمک فان ذلک یسلی عنک ما انت فیه. " (کافی ج3 کتاب الجنائز باب النوادر ص255 ح20) ابی بصیر می گوید من به امام صادق علیه السلام از وسواس شکایت کردم. کلام امام صادق علیه السلام است ؛ دستورالعمل چه کسی بهتر از آن حضرت ؟! می فرماید : هر وقت سختی به آن جا کشید، به یاد بیاور که بندبند استخوان هایت از هم جدا    می شود. این دیگر حتمی و قطعی است. و آن لحظه را توجه کن که تو را دوستانت در آن چاله گذاشتند و برگشتند و آن وقت که در قبر افتادی، کم کم می بینی کرم ها از سوراخ های بینی ات رفت و آمد می کنند. چه وضع کثیف و بدترین ذلتی است که آن کرم ها در آن جا عرض اندام می کنند. و به یاد بیاور آن وقتی را که کرم ها گوشت تو را می خورند. چطور می شود که یک گوسفندی را سر می برند و گوشتش را سر سفره می گذاریم یا مرغی را پَر می کَنیم و آن را یک انسانی می خورد که نتیجه آن و قوه آن، علم و کار مفید است. اما پس از این همه، ما در سر سفره کرم هائی هستیم که حتی نگاه کردن به آن ها را هم دوست نداشتیم.

حضرت، درمان و دستوری می دهد. با یک دید عمیق اگر باشد، آن اوضاع و احوال، همه از بین می روند. این برایت آسایش و آرامش خاطر می آورد و در درگیری با دشمن، به کمک ات می رسد.

جهت دریافت این فایل تصویری بر روی عکس کلیک نمایید.

۱- قالَ الاْمامُ سید الشهداء أبُوعَبْدِ اللّهِ الْحُسَیْن(عَلَیْه السلام) : 
إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَهً فَتِلْکَ عِبادَهُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَهً فَتِلْکَ عِبادَهُ الْعَبْیدِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَهٌ الْأحْرارِ، وَ هِیَ أفْضَلُ الْعِبادَهِ.([۱])
حضرت امام حسین (علیه السلام) فرمود: همانا عدّه اى خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوى بهشت عبادت مى کنند که آن یک معامله و تجارت خواهد بود و عدّه اى دیگر از روى ترس خداوند را عبادت و ستایش مى کنند که همانند عبادت و اطاعت نوکر از ارباب باشد و طائفه اى هم به عنوان شکر و سپاس از روى معرفت، خداوند متعال را عبادت و ستایش مى نمایند; و این نوع، عبادت آزادگان است که بهترین عبادات مى باشد.

۲- قالَ(علیه السلام): إنَّ أجْوَدَ النّاسِ مَنْ أعْطى مَنْ لا یَرْجُوهُ، وَ إنَّ أعْفَى النّاسِ مَنْ عَفى عَنْ قُدْرَه، وَ إنَّ أَوْصَلَ النّاسِ مَنْ وَصَلَ مَنْ قَطَعَهُ.([۲]) 
فرمود: همانا سخاوتمندترین مردم آن کسى است که کمک نماید به کسى که امیدى به وى نداشته است.
و بخشنده ترین افراد آن شخصى است که ـ نسبت به ظلم دیگرى با آن که توان انتقام دارد ـ گذشت نماید.
صله رحم کننده ترین مردم و دید و بازدید کننده نسبت به خویشان، آن کسى ست که صله رحم نماید با کسى که با او قطع رابطه کرده است.
۳- قیلَ: مَا الْفَضْلُ؟ قالَ (علیه السلام): مُلْکُ اللِّسانِ، وَ بَذْلُ الاْحْسانِ، قیلَ: فَمَا النَّقْصُ؟ قالَ: التَّکَلُّفُ لِما لا یُعنیکَ.([۳]) 
از حضرت سؤال شد کرامت و فضیلت انسان در چیست؟
در پاسخ فرمود: کنترل و در اختیار داشتن زبان و سخاوت داشتن، سؤال شد نقص انسان در چیست؟ فرمود: خود را وا داشتن بر آنچه که مفید و سودمند نباشد.
۴- قالَ(علیه السلام): النّاسُ عَبیدُالدُّنْیا، وَ الدّینُ لَعِبٌ عَلى ألْسِنَتِهِمْ، یَحُوطُونَهُ ما دارَتْ بِهِ مَعائِشَهُمْ، فَإذا مُحِصُّوا بِالْبَلاء قَلَّ الدَّیّانُونَ.([۴]) 
فرمود: افراد جامعه بنده و تابع دنیا هستند و مذهب، بازیچه زبانشان گردیده است و براى إمرار معاش خود، دین را محور قرار داده اند ـ و سنگ اسلام را به سینه مى زنند ـ .
پس اگر بلائى همانند خطر ـ مقام و ریاست، جان، مال، فرزند و موقعیّت، … ـ انسان را تهدید کند، خواهى دید که دین داران واقعى کمیاب خواهند شد.
۵- قالَ(علیه السلام): إنَّ الْمُؤْمِنَ لا یُسىءُ وَ لا یَعْتَذِرُ، وَ الْمُنافِقُ کُلَّ یَوْم یُسىءُ وَ یَعْتَذِرُ.([۵]) 
ضمن فرمایشى فرمود: همانا شخص مؤمن خلاف و کار زشت انجام نمى دهد و عذرخواهى هم نمى کند.
ولى فرد منافق هر روز مرتکب خلاف و کارهاى زشت مى گردد و همیشه عذرخواهى مى نماید.
۶- قالَ(علیه السلام): إعْمَلْ عَمَلَ رَجُل یَعْلَمُ أنّه مأخُوذٌ بِالاْجْرامِ، مُجْزى بِالاْحْسانِ.([۶]) 
فرمود: کارها و أمور خود را همانند کسى تنظیم کن و انجام ده که مى داند و مطمئن است که در صورت خلاف تحت تعقیب قرار مى گیرد و مجازات خواهد شد.
و در صورتى که کارهایش صحیح باشد پاداش خواهد گرفت.
۷- قالَ(علیه السلام): عِباداللهِ! لا تَشْتَغِلُوا بِالدُّنْیا، فَإنَّ الْقَبْرَ بَیْتُ الْعَمَلِ، فَاعْمَلُوا وَ لا تَغْعُلُوا.([۷]) 
فرمود: اى بندگان خدا، خود را مشغول و سرگرم دنیا ـ و تجمّلات آن ـ قرار ندهید که همانا قبر، خانه اى است که تنها عمل ـ صالح ـ در آن مفید و نجات بخش مى باشد، پس مواظب باشید که غفلت نکنید.
۸- قالَ(علیه السلام): لا تَقُولَنَّ فى أخیکَ الْمُؤمِنِ إذا تَوارى عَنْکَ إلاّ مِثْلَ ماتُحِبُّ أنْ یَقُولَ فیکَ إذا تَوارَیْتَ عَنْهُ.([۸]) 
فرمود: سخنى ـ که ناراحت کننده باشد ـ پشت سر دوست و برادر خود مگو، مگر آن که دوست داشته باشى که همان سخن پشت سر خودت گفته شود.
۹- قالَ(علیه السلام): یا بُنَىَّ! إیّاکَ وَظُلْمَ مَنْ لایَجِدُ عَلَیْکَ ناصِراً إلاّ اللهَ.([۹]) 
فرمود: بپرهیز از ظلم و آزار رساندن نسبت به کسى که یاورى غیر از خداوند متعال نمى یابد.
۱۰- قالَ(علیه السلام): إنّی لا أری الْمَوْتَ إلاّ سَعادَه، وَ لاَ الْحَیاهَ مَعَ الظّالِمینَ إلاّ بَرَماً.([۱۰]) 
فرمود: به درستى که من از مرگ نمى هراسم و آن را جز سعادت نمى بینم; و زندگى با ستمگران و ظالمان را عار و ننگ مى شناسم.
۱۱- قالَ(علیه السلام): مَنْ لَبِسَ ثَوْباً یُشْهِرُهُ کَساهُ اللهُ یَوْمَ الْقِیامَهِ ثَوْباً مِنَ النّارِ.([۱۱]) 
فرمود: هرکس لباس شهرت – و انگشت نما از هر جهت – بپوشد، خداوند او را در روز قیامت لباسى از آتش مى پوشاند.
۱۲- قالَ(علیه السلام): أنَا قَتیلُ الْعَبَرَهِ، لایَذْکُرُنى مُؤْمِنٌ إلاّ اِسْتَعْبَرَ.([۱۲]) 
فرمود: من کشته گریه ها و اشک ها هستم، هیچ مؤمنى مرا یاد نمى کند مگر آن که عبرت گرفته و اشک هایش جارى خواهد شد.
۱۳- قالَ(علیه السلام): لَوْ شَتَمَنى رَجُلٌ فى هذِهِ الاُْذُنِ، وَ أَوْمى إلىَ الْیُمْنى، وَ اعْتَذَرَ لى فىِ الاُْخْرى لَقَبِلْتُ ذلِکَ مِنْهُ، وَ ذلِکَ أَنَّ أَمیرَ الْمُؤْمِنینَ (علیه السلام) حَدَّثَنى أَنَّهُ سَمِعَ جَدّى رَسُولَ اللهِ (صلى الله علیه وآله)یَقُولُ: لا یَرِدُ الْحَوْضَ مَنْ لَمْ یَقْبَلِ الْعُذرَ مِنْ مُحِقٍّ أَوْ مُبْطِل.([۱۳]) 
فرمود: چنانچه با گوش خود بشنوم که شخصى مرا دشنام مى دهد و سپس معذرت خواهى او را بفهمم، از او مى پذیرم و گذشت مى نمایم، چون که پدرم امیرالمؤمنین علىّ (علیه السلام) از جدّم رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) روایت نمود: کسى که پوزش و عذرخواهى دیگران را نپذیرد، بر حوض کوثر وارد نخواهد شد.
۱۴- قیلَ لِلْحُسَیْنِ بن علىّ(علیه السلام): مَنْ أعْظَمُ النّاسِ قَدْراً؟ 
قالَ: مَنْ لَمْ یُبالِ الدُّنْیا فى یَدَیْ مَنْ کانَتْ.([۱۴])
از حضرت سؤال شد: با شخصیّت ترین افراد چه کسى است؟
در جواب فرمود: آن کسى است که اهمیّت ندهد که دنیا در دست چه کسى مى باشد.
۱۵- قالَ(علیه السلام): مَنْ عَبَدَاللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ، آتاهُ اللهُ فَوْقَ أمانیهِ وَ کِفایَتِهِ.([۱۵]) 
فرمود: هرکس خداوند متعال را با صداقت و خلوص، عبادت و پرستش نماید; خداى متعال او را به بهترین آرزوهایش مى رساند و امور زندگیش را تأمین مى نماید.
۱۶- قالَ(علیه السلام): احْذَرُوا کَثْرَهَ الْحَلْفِ، فِإنَّهُ یَحْلِفُ الرَّجُلُ لِعَلَل أرَبَعَ: إمّا لِمَهانَه یَجِدُها فی نَفْسِهِ، تَحُثُّهُ عَلى الضَّراعَهِ إلى تَصْدیقِ النّاسِ إیّاهُ. وَ إمّا لِعَىّ فی الْمَنْطِقِ، فَیَتَّخِذُ الاْیْمانَ حَشْواً وَصِلَهً لِکَلامِهِ. وَ إمّا لِتُهْمَه عَرَفَها مِنَ النّاسِ لَهُ، فَیَرى أَنَّهُمْ لایَقْبَلُونَ قَوْلَهُ إلاّ بِالْیَمینِ. وَ إمّا لاِرْسالِهِ لِسانَهُ مِنْ غَیْرِ تَثْبیت.([۱۶]) 
فرمود: خود را از قسم و سوگند برهانید که همانا انسان به جهت یکى از چهار علّت سوگند یاد مى کند: در خود احساس سستى و کمبود دارد، به طورى که مردم به او بى اعتماد شده اند، پس براى جلب توجّه مردم که او را تصدیق و تأیید کنند، سوگند مى خورد.
و یا آن که گفتارش معیوب و به دور از حقیقت است، و مى خواهد با سوگند، سخن خود را تقویت و جبران کند.
و یا در بین مردم متّهم است ـ به دروغ و بى اعتمادى ـ پس مى خواهد با سوگند و قسم خوردن جبران ضعف نماید.
و یا آن که سخنان و گفتارش متزلزل است ـ هر زمان به نوعى سخن مى گوید ـ و زبانش به سوگند عادت کرده است.
۱۷- قالَ(علیه السلام): أیُّما إثْنَیْنِ جَرى بَیْنَهُما کَلامٌ، فَطَلِبَ أَحَدُهُما رِضَى الاْخَرِ، کانَ سابِقَهُ إلىَ الْجَنّهِ.([۱۷]) 
فرمود: چنانچه دو نفر با یکدیگر نزاع و اختلاف نمایند و یکى از آن دو نفر، در صلح و آشتى پیشقدم شود، همان شخص سبقت گیرنده، جلوتر از دیگرى به بهشت وارد مى شود.
۱۸- قالَ(علیه السلام): وَ اعْلَمُوا إنَّ حَوائِجَ النّاسِ إلَیْکُمْ مِنْ نِعَمِ الله عَلَیْکُمْ، فَلا تَمیلُوا النِّعَمَ فَتَحَوَّلَ نَقِماً.([۱۸]) 
فرمود: توجّه داشته باشید که احتیاج و مراجعه مردم به شما از نعمت هاى الهى است، پس نسبت به نعمت ها روى، بر نگردانید; وگرنه به نقمت و بلا گرفتار خواهد شد.
۱۹- قالَ(علیه السلام): یَا ابْنَ آدَم! اُذْکُرْ مَصْرَعَکَ وَ مَضْجَعَکَ بَیْنَ یَدَی اللهِ، تَشْهَدُ جَوارِحُکَ عَلَیْکَ یَوْمَ تَزِلُّ فیهِ الْأقْدام.([۱۹]) 
فرمود: اى فرزند آدم، بیاد آور لحظات مرگ و خواب گاه خود را در قبر، همچنین بیاد آور که در پیشگاه خداوند قرار خواهى گرفت و اعضاء و جوارحت بر علیه تو شهادت خواهند داد، در آن روزى که قدم ها لرزان و لغزان مى باشد.
۲۰- قالَ(علیه السلام): مُجالَسَهُ أهْلِ الدِّناءَهِ شَرٌّ، وَ مُجالَسَهُ أهْلِ الْفِسْقِ ریبَهٌ.([۲۰]) 
فرمود: همنشینى با اشخاص پست و رذل سبب شرّ و بد یختى خواهد گشت; و همنشینى و مجالست با معصیت کاران موجب شکّ و بدبینى خواهد شد.
۲۱- قالَ(علیه السلام): إنَّ اللهَ خَلَقَ الدُّنْیا لِلْبَلاءِ، وَ خَلَقَ أهْلَها لِلْفَناءِ.([۲۱]) 
فرمود: به درستى که خداوند متعال دنیا ـ و اموال آن ـ را براى آزمایش افراد آفریده است.
و همچنین موجودات دنیا را جهت فناء ـ و انتقال از این دنیا به جهانى دیگر ـ آفریده است.
۲۲- قالَ(علیه السلام): لا یَأمَنُ یوم الْقِیامَهِ إلاّ مَنْ قَدْ خافَ اللهَ فی الدُّنْیا.([۲۲]) 
فرمود: کسى در روز قیامت از شدائد و أحوال آن در أمان نمى باشد، مگر آن که در دنیا از خداوند متعال ترس داشته باشد ـ و اهل گناه و معصیت نگردد ـ .
۲۳- قالَ(علیه السلام): لِکُلِّ داء دَواءٌ، وَ دَواءُ الذُّنُوبِ الإسْتِغْفارِ.([۲۳]) 
فرمود: براى هر غم و دردى درمان و دوائى است و جبران و درمان گناه، طلب مغفرت و آمرزش از درگاه خداوند مى باشد.
۲۴- قالَ(علیه السلام): مَنْ قَرَءَ آیَهً مِنْ کِتابِ الله عَزَّ وَ جَلَّ فى صَلاتِهِ قائِماً، یُکْتَبُ لَهُ بِکُلِّ حَرْف مِأهُ حَسَنَه.([۲۴]) 
فرمود: هرکس آیه اى از قرآن را در نمازش تلاوت نماید، خداوند متعال در مقابل هر حرفى از آن یکصد حسنه در نامه اعمالش ثبت مى نماید.
۲۵- قالَ(علیه السلام): سَبْعَهُ أشْیاء لَمْ تُخْلَقْ فى رَحِم: فَأوّلُها آدَمُ((علیه السلام))، ثُمَّ حَوّاء، وَ الْغُرابُ، وَ کَبْشُ إبْراهیم((علیه السلام))، وَ ناقَهُ اللهِ، وَ عَصا مُوسى ((علیه السلام))، وَ الطَّیْرُالَّذى خَلَقَهُ عیسىَبْنُ مَرْیَم (علیهما السلام).([۲۵]) 
ضمن جواب سؤال هاى پادشاه روم، فرمود: آن هفت موجودى که بدون خلقت در رحم مادر، آفریده شده اند، عبارتند از:
حضرت آدم (علیه السلام) و همسرش حوّاء.
و کلاغى که براى راهنمائى دفن هابیل آمد.
و گوسفندى که براى قربانى، به جاى حضرت اسماعیل(علیه السلام) آمد.
و شترى که خداوند براى پیامبرش، حضرت صالح فرستاد.
و عصاى حضرت موسى (علیه السلام).
و هفتمین موجود آن پرنده اى بود که توسّط حضرت عیسى (علیه السلام)آفریده شد.
۲۶- قالَ(علیه السلام): إنَّ اَعْمالَ هذِهِ الاُْمَّهِ ما مِنْ صَباح إلاّ و تُعْرَضُ عَلَى اللهِ تَعالى.([۲۶]) 
فرمود: همانا ـ نامه کردار و ـ أعمال این امّت، در هر صبحگاه بر خداوند متعال عرضه مى گردد.
۲۷- قالَ(علیه السلام): إجْتَنِبُوا الْغِشْیانَ فی اللَّیْلَهِ الَّتى تُریدُون فیها السَّفَرَ، فإنَّ مَنْ فَعَلَ ذلِکَ، ثُمَّ رُزِقَ وَلَدٌ کانَ جَوّالَهً.([۲۷])

۲۸- قالَ(علیه السلام): الرّکْنُ الْیَمانی بابٌ مِنْ أبْوابِ الْجَنَّهِ، لَمْ یَمْنَعْهُ مُنْذُ فَتَحَهُ، وَ إنَّ ما بَیْنَ الرُّکْنَیْنِ ـ الأسْوَد وَ الْیَمانی ـ مَلَکٌ یُدْعى هُجَیْرٌ، یُؤَمِّنُ عَلى دُعاءِالْمُؤْمِنینَ.([۲۸]) 
فرمود: رُکن یَمانىِ کعبه الهى، دربى از درب هاى بهشت است و مابین رکن یمانى و حجرالأسود ملک و فرشته اى است که براى استجابت دعاى مؤمنین آمّین مى گوید.
۲۹- قالَ(علیه السلام): إنَّ الْغِنى وَ اْلِعزَّ خَرَجا یَجُولانِ، فَلَقیا التَّوَکُلَّ فَاسْتَوْطَنا.([۲۹]) 
فرمود: عزّت و بى نیازى ـ هر دو ـ شتاب زده به دنبال پناهگاهى مى دویدند، چون به توکّل برخورد کردند، آرامش پیدا نموده و آن را پناهگاه خود قرار دادند.
۳۰- قالَ(علیه السلام): مَنْ نَفَّسَ کُرْبَهَ مُؤْمِن، فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ کَرْبَ الدُّنْیا وَالاْخِرَهِ.([۳۰]) 
فرمود: هرکس گره اى از مشکلات مؤمنى باز کند و مشکلش را برطرف نماید، خداوند متعال مشکلات دنیا و آخرت او را اصلاح مى نماید.
۳۱- قالَ(علیه السلام): مَنْ والانا فَلِجَدّى (صلى الله علیه وآله وسلم) والى، وَ مَنْ عادانا فَلِجَدّى عادى.([۳۱]) 
فرمود: هر که ما را دوست بدارد و پیرو ما باشد، پس دوستى و محبّتش به جهت جدّم رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم)مى باشد.
و هرکس با ما دشمن و کینه توز باشد، پس دشمنى و مخالفت او به جهت جدّم رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) خواهد بود.
۳۲- قالَ(علیه السلام): یَا ابْنَ آدَمَ! أُذْکُرْ مَصارِعَ آبائِکَ وَ أبْنائِکَ، کَیْفَ کانُوا، وَ حَیْثُ حَلّوُا، وَ کَأَنَّکَ عَنْ قَلیل قَدْ حَلَلْتَ مَحَلَّهُمْ.([۳۲]) 
فرمود: اى فرزند آدم، بیاد آور آن لحظاتى را که پدران و فرزندان ـ و دوستان ـ تو چگونه در چنگال مرگ قرار گرفتند، آن ها در چه وضعیّت و موقعیّتى بودند و سرانجام به کجا منتهى شدند و کجا رفتند.
و بیندیش که تو نیز همانند آن ها به ایشان خواهى پیوست ـ پس مواظب اعمال و رفتار خود باش ـ .
۳۳- قالَ(علیه السلام): یَا ابْنَ آدَمَ، إنَّما أنْتَ أیّامٌ، کُلَّما مَضى یَوْمٌ ذَهَبَ بَعْضُکَ.([۳۳]) 
فرمود: اى فرزند آدم، بدرستى که تو مجموعه اى از زمان ها و روزگار هستى، هر آنچه از آن بگذرد، زمانى از تو فانى و سپرى گشته است ـ بنابراین لحظات عمرت را غنیمت شمار که جبران ناپذیر است ـ .
۳۴- قالَ(علیه السلام): مَنْ حاوَلَ أمْراً بِمَعْصِیَهِ اللهِ کانَ أفْوَتُ لِما یَرْجُو وَ أسْرَعُ لِمَجیىءِ ما یَحْذَرُ.([۳۴]) 
فرمود: هرکس از روى نافرمانى و معصیتِ خداوند، کارى را انجام دهد، آنچه را آرزو دارد سریع تر از دست مى دهد و به آنچه هراسناک و بیمناک مى باشد مبتلا مى گردد.
۳۵- قالَ(علیه السلام): الْبُکاءُ مِنْ خَشْیَهِ الله نَجاتٌ مِنَ الّنارِ وَ قالَ: بُکاءُ الْعُیُونِ، وَ خَشْیَهُ الْقُلُوبِ مِنْ رَحْمَهِ اللهِ.([۳۵]) 
فرمود: گریان بودن به جهت ترس از ـ عذاب ـ خداوند، سبب نجات از آتش دوزخ خواهد بود; و فرمود: گریان بودن چشم و خشیت داشتن دل ها یکى از نشانه هاى رحمت الهى ـ براى بنده ـ است.
۳۶- قالَ(علیه السلام): لا یَکْمِلُ الْعَقْلُ إلاّ بِاتّباعِ الْحَقِّ.([۳۶]) 
فرمود: بینش و عقل و درک انسان تکمیل نمى گردد مگر آن که ـ أهل حقّ و صداقت باشد و ـ از حقایق، تبعیّت و پیروى کند.
۳۷- قالَ(علیه السلام): أَهْلَکَ النّاسَ إثْنانِ: خَوْفُ الْفَقْرِ، وَ طَلَبُ الْفَخْرِ.([۳۷]) 
فرمود: دو چیز مردم را هلاک و بیچاره گردانده است:
یکى ترس از این که مبادا در آینده فقیر و نیازمند دیگران گردند.
و دیگرى فخر کردن ـ در مسائل مختلف ـ و مباهات بر دیگران است.
۳۸- قالَ(علیه السلام): مَنْ عَرَفَ حَقَّ أَبَوَیْهِ الاْفْضَلَیْنِ مُحَمَّد وَ عَلىّ، و أطاعَهُما، قیلَ لَهُ: تَبَحْبَحْ فى أیِّ الْجِنانِ شِئْتَ.([۳۸]) 
فرمود: هر شخصى که حقّ والدینش محمّد (صلى الله علیه وآله وسلم) ، و علىّ (علیه السلام) را که با شرافت و با فضیلت ترین انسان ها هستند، بشناسد و ـ در تمام امور زندگى ـ از ایشان تبعیّت و اطاعت کند; در قیامت به او خطاب مى شود: هر قسمتى از بهشت را که خواستار باشى، مى توانى انتخاب کنى و در آن وارد شوى.
۳۹- قالَ(علیه السلام): مَنْ طَلَبَ رِضَى اللهِ بِسَخَطِ النّاسِ کَفاهُ الله اُمُورَ النّاسِ، وَ مَنْ طَلَبَ رِضَى النّاسِ بِسَخَطِ اللهِ وَ کَّلَهُ اللهُ إلَى النّاسِ.([۳۹]) 
فرمود: هرکس رضایت و خوشنودى خداوند را ـ در أمور زندگى ـ طلب نماید گرچه همه افراد از او رنجیده شوند، خداوند مهمّات و مشکلات او را کفایت خواهد نمود.
و کسى که رضایت و خوشنودى مردم را طالب گردد گرچه مورد خشم و غضب پروردگار باشد، خداوند أمور این شخص را به مردم واگذار مى کند.
۴۰- قالَ(علیه السلام): إنَّ شیعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ کُلِّ غِشٍّ وَ غِلّ وَ دَغَل.([۴۰]) 
فرمود: شیعیان و پیروان ما ـ اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) ـ آن کسانى هستند که أفکار و درون آن ها از هر گونه حیله و نیرنگ و عوام فریبى سلامت و تهى باشد.

منابع در ادامه مطلب می باشد

برای دریافت وذخیره تصویر(رهبرانقلاب وعلیرضااحمدی روشن) در سایز اصلی برروی آن کلیک نمایید.

اي دو چشمانت چراغ شام يلداي همه
آفتاب صورتت خورشيد فرداي همه

اي دل دريايي‌ات كشتي نشينان را اميد
اي دو چشم روشنت فانوس درياي همه

خنده‌هاي گاه گاهت خنده خورشيد صبح
شعله لرزان آهت شمع شبهاي همه

اي پيام دلنشينت بارش باران نور
وي كلام آتشينت آتش ناي همه

قامتت نخل بلند گلشن آزادگي
سرو سرسبزي سزاوار تماشاي همه

گر كسي از من نشاني از تو جويد گويمش
خانه‌اي در كوچه باغ دل،‌ پذيراي همه

لاله‌زار عمر يك دم بي گل رويت مباد
اي گل رويت بهار عالم آراي همه 

حدادعادل 

رُوِيَ عن عَليٍّ عليه السّلام قال:

«یکی از دوستانم کلاس‌های عرفان حلقه را به من معرفی کرد. بیماری پوستی داشتم. به من گفتند جن‌ها به همراه موجودات دیگر در تو رسوخ کرده‌اند! اوایل قصد داشتم دیگر شرکت نکنم؛ چون ترسیده بودم؛ اما دوستم نگذاشت. الآن مدت‌هاست که شب‌ها خواب راحت ندارم. وقتی تنها هستم، صداهایی می‌شنوم. همان اتفاقاتی که گفته بودند، دقیقاً همان‌ها برایم اتفاق می‌افتد! شوهرم می‌گوید این صداها را فقط شماها که دیوانتون کردن می‌شونید! این داستان‌ها برای شماهاست فقط!

دانلود فیلم اول

دانلود فیلم دوم 

حتی چند روز پیش بچه‌ام را به شکل موش بزرگ دیدم و جیغ زدم و پا به فرار گذاشتم و حتی با لباسی نامناسب به وسط کوچه پریدم که همسایه‌ها مرا جمع کردند!

مدتی است شوهرم با من سردی می‌کند و بچه‌هایم هم از من و کارهای من خسته شده‌اند. بعضی‌ها می‌گویند در این کلاس‌ها به آرامش رسیده‌اند، ولی به خدا مثل من زیادترند که صدمه دیده‌اند. در کل کلاس‌های خوبی نیست. قبل از عضویت در عرفان حلقه، نمازهایم را می‌خواندم، ولی حالا اصلاً نمی‌توانم و انگار نمی‌گذارند به نماز نزدیک شوم! شوهرم از این موضوع هم خیلی ناراحت است؛ ولی دست خودم نیست و نمی‌توانم نماز بخوانم.»

جملات فوق و جملاتی شبیه به این، اظهارات گرفتاران عرفان حلقه است. معنویت­های مسیحی، یهودی(کابالا)، دالایی لاما، اشو، سای بابا، یوگا، کاستاندا، اکنکار، پائولوکوئلیو، شیطان گرایی، تصوف، عرفان حلقه این روزها هدفگذاری اصلی خود را بر روی جوانان ایرانی قرار داده اند.

عدم آشنایی با معارف اسلام و عرفان های حقیقی و نیاز روزافزون جوانان به معنویت­ و خداگرایی سبب شده تا سودجویان و سوداگران با سواستفاده از پاکی جوانان، دام­های شیطانی خود را در فضای جامعه بگسترانند. گسترش روزافزون این فرقه­های انحرافی، لزوم توجه بیشتر مسئولین و نهادهای فرهنگی را به این مسئله می­طلبد. اهمیت پرداختن به این مسئله در حدی است که رهبر معظم انقلاب در سفر به استان قم در سال 89 دوبار به لزوم توجه به این مسائل پرداخته­اند. ایشان در دیدار طلاب و فضلای حوزه علمیه قم فرموده­اند:

... كسانى كه رشته‌هاى رفتارشناسى عمومى را مطالعه ميكنند و كار ميكنند، اين را تأييد ميكنند. امروز در همه‌ى دنيا اينجور است كه وضع نظام مادى و فشار مادى و ماديت، جوانها را بى‌حوصله ميكند؛ جوانها را افسرده ميكند. در يك چنين وضعى، دستگير جوانها، توجه به معنويت و اخلاق است. علت اينكه مى‌بينيد عرفانهاى كاذب رشد پيدا ميكند و يك عده‌اى طرفشان ميروند، همين است؛ نياز هست.

ایشان همچنین در دیدار اجتماع بزرگ مردم قم هم با اشاره به جنس بدلی عرفان های حقیقی می­فرمایند:

اينكه شما ملاحظه ميكنيد از سالهاى دهه‌ى 60، از دوران حيات بابركت امام، چه دشمنان بيرونى و چه مزدوران يا نوكران بى‌مزد و منت آنها از داخل، مقدسات دينى را، حقايق دينى را، بيّنات اسلامى را مورد ترديد و انكار قرار دادند، اين يك چيز تصادفى نبوده است؛ روى اين تكيه داشته‌اند. اين مسئله از ماجراى سلمان رشدى آغاز شد تا فيلمهاى ضد اسلام هاليوودى، تا كاريكاتورها، تا قرآن‌سوزى، تا حوادث گوناگونى كه عليه اسلام در اين گوشه و آن گوشه اتفاق افتاد، براى اينكه ايمان مردم را به اسلام و مقدسات اسلامى كم كنند. در داخل كشور، از طرق مختلف، پايه‌هاى ايمان مردم، بخصوص نسل جوان را متزلزل كنند؛ از اشاعه‌ى بى‌بندوبارى و اباحيگرى، تا ترويج عرفانهاى كاذب - جنس بدلى عرفان حقيقى - تا ترويج بهائيت، تا ترويج شبكه‌ى كليساهاى خانگى؛ اينها كارهائى است كه امروز با مطالعه و تدبير و پيش‌بينى دشمنان اسلام دارد انجام ميگيرد؛ هدفش هم اين است كه دين را در جامعه ضعيف كند.

این فرقه­های انحرافی عمدتا با دروغ، تقلب و توسل به راه­های شیطانی و سو استفاده از احساسات افراد، به سراغ کسانی می­روند که اطلاعات کمی در مورد عرفان­های حقیقی دارند. در این بین، عرفان حلقه از مهمترین و شایع­ترین نوع عرفان­های کاذب در کشور ما است که متاسفانه تا بحال افراد بسیاری را درگیر کرده­است. فیلم زیر بخشی از جلسه محمدعلی طاهری – سرکرده فرقه انحرافی عرفان حلقه که هم اکنون در زندان به سر می­برد – با شاگردان خود را نشان می­دهد.

نرم افزار «پیشوایان گمراهی»

خوشبختانه اخیرا به همت موسسه فرهنگی هنری خاکریز ایمان و اندیشه نرم افزاری آموزشی با عنوان «پیشوایان گمراهی» تولید شده که به بررسی و نقد عرفان­های کاذب می­پردازد. در این نرم‌افزار تلاش شده به جای جمع‌آوری آرشیوی مطالب پراکنده پیرامون فرقه‌های انحرافی و عرفان‌های نوظهور، عملاً یک دوره آموزشی مجازی منسجم همراه با دسته‌بندی و سیری منطقی طراحی شود. همچنین دقت لازم به عمل آمده است تا به جای پرداختن به جنبه‌های ظاهری این فرقه‌ها- که حتی گاهی ضمن تحریک کنجکاوی مخاطب به نوعی ترویج محسوب می‌شود- به شاخص‌های اصلی انحراف آن‌ها و مقایسه با عرفان حقیقی اسلامی پرداخته شود.

مخاطبین «پیشوایان گمراهی» نوجوانان، جوانان و در مجموع کسانی که خود در معرض تهدید از جانب فرقه‌های انحرافی و عرفان‌های نوظهور هستند نمی‌باشد، بلکه این نرم‌افزار آموزشی برای پدران و مادران، مبلغان، معلمان، مربیان و در مجموع کسانی که در یک جمع نقش تربیتی بر عهده دارند، تولید شده است.

محتوای نرم افزار

این نرم افزار در فصل اول شامل کلیاتی درباره جنبش­های نوپدید دینی (NRM) و شاخصه­های معنویت کاذب و معنویت حقیقی می باشد.

نقد و بررسی شبه معنویت­های مسیحی، یهودی(کابالا)، دالایی لاما، اشو، سای بابا، یوگا، کاستاندا، اکنکار، پائولوکوئلیو، شیطان گرایی، تصوف، عرفان حلقه و فرضیه جذب(راز) مواردی هستند که این مجموعه به آنها پرداخته است. به دلیل تولید محصولات مُتقن و فاخر درباره بهاییت ، وهابیت، فراماسونری و صهیونیزم در جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی ، در این نرم افزار به این 4 مورد پرداخته نشده است. نرم افزار شامل بیش از  600 دقیقه درسنامه و  130مقاله از برترین اساتید موجود در کشور می باشد.

 پیشوایان گمراهی شامل 15 فصل (در قالب 8 بخش) با سرفصل های مذکور است که در هر فصل مطالب در 6 عنوان زیر ارائه گردیده است:

1-درسنامه: شامل فایل صوتی و فایل ارائه استاد که همزمان با تدریس مطالب بصورت پاور پوینت ارائه می گردد.

2-چکیده درسنامه :چکیده ای از درسنامه استاد بصورت دسته بندی شده

3-پرسش و پاسخ: پرسش های مهم در حوزه مربوطه به همراه جواب بیان شده است.

4-منابع برای مطالعه بیشتر

5-آرشیو تصاویر همراه با توضیحات

6-آرشیو فیلم و مستند برای تعدادی از فصول

اساتید و کارشناسان

در این نرم افزار از برترین اساتید موجود در این حوزه استفاده گردیده است که تعدادی از آنها عبارتند از:

استاد حسن رحیم پور ازغدی، دکتر محمد تقی فعالی، حجت الاسلام خسروپناه، حجت الاسلام احمد حسین شریفی، حجت الاسلام مظاهری سیف و...

نحوه تهیه

علاقمندان جهت تهیه این نرم افزار می توانند برای تهیه عمده این نرم­افزار با شماره تلفن 66063805-021 تماس بگیرند و یا جهت خرید اینترنتی به سایت موسسه آرمان به آدرس www.armancenter.ir  مراجعه نمایند.

ولادت

آیت الله علامه سید علی آقا قاضی طباطبایی تبریزی، فقیه، حکیم و عارف کم نظیر و بزرگ شیعه و اسلام، روز 13 ذی حجه سال 1282 یا 1285 قمری در تبریز به دنیا آمد. پدرش آیت الله سید حسین قاضی طباطبایی از علمای معروف و همواره پناهگاه مردم و عاشقان اهل بیت بود.

تحصیلات

پدرش، او را به مکتب خانه سپرد تا با آموختن قرآن مراحل رشد و ترقی را به خوبی بپیماید. سید علی که از هوشی سرشار برخوردار بود، گوی سبقت را از دیگر هم کلاسی‌هایش می‌رباید و دروس مکتب خانه را به سرعت طی می‌کند؛ از طرف دیگر، پدرش او را با تکالیف الهی آشنا می‌سازد.

سید علی پس از گذراندن مراحل اولیه، جهت سیراب کردن روح تشنه خود به حوزه علمیه تبریز روی می‌آورد و از محضر اساتید آن حوزه بهره‌ها می‌برد.

استادان سید علی قاضی در تبریز

1. میرزا موسی تبریزی؛ وی از شاگردان شیخ انصاری و سید حسین کوه کمره‌ای بوده و کتاب اوثق الوسائل ـ که حاشیه بر رسائل شیخ انصاری است ـ را به نگارش در آورده است.

2. میرزا محمد علی قراچه داغی؛ وی در فقه و اصول تبحر داشته و در علوم تفسیر از تألیفاتی برخوردار بوده است.

3. پدر گرامی‌اش؛ ایشان به سبب علاقه و رغبت خاص، در زمینه علم تفسیر تبحر داشت؛ چنان چه سید علی آقا خود می‌گوید: تفسیر «کشاف» را در خدمت پدرش خوانده است.

4. میرزا محمد تقی تبریزی، معروف به «حجة‌الاسلام» و متخلص به «نیر»؛ سید علی آقا ادبیات عرب و فارسی را پیش این شاعر نامدار یاد گرفته و اشعار زیادی از ایشان نقل کرده است.

هجرت به نجف و استمداد از شاه نجف

روح سید علی که از دانش حوزه علمیه تبریز سیراب نشده بود به جانب حوزه کهن نجف اشرف تمایل پیدا می‌کند و وی با گروهی از اهالی تبریز به نجف اشرف مشرّف می‌شود.

زمانی که سید علی آقا قاضی به شهر نجف می‌رسد، به حرم علوی مشرف شده و از آن حضرت برای رشد و شکوفایی کمک می‌خواهد و خود را به آن امام همام می‌سپارد تا راهی را که رضایت خداوند در آن است، به وی نشان دهد و همیشه در تمام مراحل زندگی همراهی‌اش نماید.

این درخواست، مورد قبول امیر المومنین علیه‌السلام واقع شده و آن حضرت، راه سعادت و خوشبختی را به وی نشان می‌دهد؛ به گونه‌ای که از اساتید بزرگواری استفاده نموده و به درجات بالای علمی و معنوی نائل می‌شود.

استادان علامه قاضی در نجف اشرف

وی در نجف اشرف از محضر اساتید مبارز و زبده‌ای بهره مند شد؛ همانند آیات عظام:

1. محمد کاظم خراسانی (آخوند خراسانی) ؛ نویسنده کفایه الاصول.

2. میرزا فتح الله شریعت اصفهانی (شیخ الشریعه) ؛ این فقیه نام آور بعد از رحلت میرزای شیرازی، رهبری نهضت ضد انگلیسی را به عهده گرفت.

3. میرزا حسین تهرانی؛ وی از علمای عارف بوده و در بین الطلوعین جمعه هنگامی که در مسجد سهله مشغول عبادت بود، به رحمت ایزدی پیوست.

4. شیخ محمد حسن مامقانی؛ ایشان از اساتید برجسته و متبحر علم رجال، درایه، تراجم و نسب به شمار می‌آیند.

5. سید محمد کاظم یزدی؛ یکی از آثار گرانبهای وی کتاب فقهی «عروه الوثقی» است.

6. فاضل شربیانی؛ وی در مکارم اخلاق و صفات پسندیده و دلسوزی به بینوایان، زبانزد مردم کربلا و نجف بود.

7. شیخ محمد بهاری؛ معظم له از اوتاد شاگردان عارف نامدار، ملا حسینقلی همدانی محسوب می‌شود.

8. سید احمد کربلایی؛ وی نیز از شاگردان ممتاز ملا حسینقلی همدانی به شمار می‌آید که در تهذیب نفس و عرفان، از کمالات والایی برخوردار بود.

بیشترین استفاده عرفانی مرحوم قاضی، از این عارف بزرگ بوده است. 

شاگردان علامه سید علی آقا قاضی

علامه قاضی شاگردان بسیار برجسته ای در عرفان و معنویت تربیت کرد که از جمله شاگردان وی عبارتند از:

1. آیت الله شیخ محمد تقی آملی؛ وی یکی از علمای بزرگ حوزه علمیه تهران بود و خود می‌گود که: «علوم ظاهری مرا غنی نکرد و عاقبت گمشده خود را در وجود سید علی قاضی طباطبایی یافتم.»

و آیت الله قاضی در خصوص وی می‌فرمود: «ایشان از جمله کسانی هستند که شرف دیدار با امام زمان علیه‌السلام را داشته است.

2. علامه سید محمد حسین طباطبایی نویسنده تفسیر المیزان؛

شاید بتوان ادعا کرد، مهمترین و زبده‌ترین شاگرد مرحوم قاضی، علامه طباطبایی، فقیه، مفسر، فیلسوف و عارف بزرگ معاصر است.

علامه حسن زاده آملی می‌نویسد: روزی به محضر مبارک آیت اللّه حاج شیخ محمد تقى آملى در تهران مشرف شدم و ایشان فرمودند: «در میان شاگردان مرحوم آقاى قاضى، ایشان- یعنى استاد طباطبائى- و مرحوم سید احمد کربلائى کشمیرى از همه بهتر بودند» (در ادامه علامه حسن زاده آملی می‌‌نویسد: این بنده به حضور استاد آملى عرض کرده است: آقا آیا این سید احمد کربلائى کشمیرى همان سید احمد کربلائى معروف است؟ فرمود ایشان غیر از آن آقا بود. آن آقاى سید احمد کربلائى را اصلا ما ندیده‌‏ایم، که از شاگردان مرحوم ملا حسینقلى همدانى، و از اساتید حاج سید على قاضى بود، امّا این آقا سید احمد کربلائى کشمیرى است و از شاگردان مرحوم قاضى بود و جوان مرگ شده است.)

3. سید محمد حسن الهی طباطبایی؛ برادر علامه طباطبایی

4. محمد تقی بهجت؛

5. سید یوسف حکیم؛

6. سید محمد حسینی همدانی؛

7. شهید محراب، سید عبدالحسین دستغیب شیرازی؛

8. شیخ حسینعلی نجابت شیرازی؛

9. سید محمد هادی میلانی.

10. محمد رضا مظفر؛

11. سید عبدالاعلی سبزواری؛

12. میرزا علی غروی علیاری؛

13. سید شهاب الدین مرعشی نجفی؛

14. سید ابوالقاسم خوئی؛

15. حاج شیخ ابوالفضل خوانساری؛

16. شیخ عبدالحسین حجت انصاری؛

17. شیخ محمد ابراهیم شریفی زابلی؛

18. شیخ عباس قوچانی؛

19. شیخ علی اکبر مرندی؛

20. سید حسن مسقطی؛

21. سید هاشم حداد؛

22. سید عبدالکریم کشمیری؛

و ...

اجتهاد در 27 سالگی

سید علی قاضی در فقه و اصول نیز مجتهد مسلم و برجسته بود و در سن 27 سالگی به درجه اجتهاد رسیده بود.

بقیه در ادامه مطلب.........

حجت الاسلام حسینی قمی در برنامه سمت خدا در مورد اسامی قیامت نکاتی گفت که گزیده ای از سخنان ایشان را می  خوانید: