رایة الهدی

آیت الله محمدعلی جاودان در جلسه هفتگی درس اخلاق که به صورت مجازی برگزار شد، اظهار داشت: روایات متعددی با این لفظ داریم که می‌فرماید: از خودت برای خودت بگیر؛ انسان در عالم دنیا یک فرصت محدود زمانی دارد که با سپری شدن عمر، آن زمان نیز به اتمام می‌رسد.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه عمر انسان دارایی او به شمار می‌رود، عنوان کرد: آدمی باید از این سرمایه نهایت بهره و استفاده را برای خود واقعی اش ببرد. برای مثال انسان سلامتی دارد باید از این سلامتی چیزی برای خودش به دست آورد و آن را به سرمایه ابدی تبدیل کند.

وی افزود: برای مثال امام علی (ع) بازوی قوی داشتند، ایشان این بازوی قوی را برای خویش سرمایه کردند و با در دست گرفتن شمشیر دشمنان اسلام را از پای در می‌آوردند و این همان تهیه سرمایه برای خویش است. کسی که از فکر و اندیشه خود برای هدایت خلق الله بهره می‌برد و نقشه می‌کشد که چگونه می‌تواند دیگران را به راه راست هدایت و راهنمایی کند و دین الهی را یاری برساند این استفاده از فکر و اندیشه همان تهیه سرمایه برای خود است.

آیت الله جاودان با طرح این پرسش مبنی بر اینکه انسان چقدر در عالم دنیا تاجر است، گفت: قرآن کریم می‌فرماید آیا من شما را راهنمایی نکنم به تجارتی که از عذاب الیم نجات یابید؛ انسان با این تجارت مصونیت از آتش پیدا می‌کند و طبقاتی را در بهشت برای خود تهیه می‌سازد البته طبقات بهشت بستگی به تجارت آدمی در دنیا دارد.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه انسان از وقت خود برای خود استفاده کند، گفت: گاهی انسان در طبقه اهل اخلاق، گاهی در طبقه اهل عمل و گاهی هم در طبقه اهل یقین قرار می‌گیرد بنابراین میزان تنها مروبط به عمل نیست و میزان‌های متعددی نیز وجود دارد. برای مثال میزان اخلاق بسیار بلند مرتبه و میزان عقاید از آن بلند مرتبه تر است.

آیت الله جاودان با اشاره به اینکه امام معصوم (ع) در اعتقاد، اخلاق و عمل امام انسان است، تصریح کرد: آدمی همانگونه فکر می‌کند که امامش فکر می‌کند، همانگونه عمل می‌کند که امامش عمل دارد و خلقش همانگونه است که اخلاق امامش است. برای همین است که امام خمینی (ره) وقتی دستگیر شدند فرمودند والله من نترسیدم؛ زیرا امامش نیز همانگونه بودند همچنین در اخلاق، شجاعت، گذشت و اعتقادات هم ایشان شبیه امام خویش بودند.

وی افزود: کسی که از همه دشمنان به راحتی می‌گذرد و نسبت به آنان خوبی می‌کند این از مکارم اخلاق است و این فرد در طبقه اخلاق قرار می‌گیرد و همچنین افرادی که توانایی خود را برای لذت بردن بیشتر از دنیا استفاده می‌کنند و هیچ اندوخته ای برای آخرت ندارند سرمایه خود را در عالم دنیا از دست می‌دهند.

استاد حوزه علمیه در پایان خاطرنشان کرد: کسی که مداومت در عمل دارد اخلاق در وجودش ایجاد می‌شود، برای مثال کسی که در بخشش اهل مداومت است به مرور در زمره سخاوتمندان قرار می‌گیرد و این اخلاق است. اگر میزان عمل انسان سنگین شود به اخلاق تبدیل می‌شود، البته یک شرط اصلی دارد و آن اینکه کارهای خوب را با گناه خراب نکند.

منبع:مهر