اگر همه اهل زمین آرزو کنند و به هر کدام هرچه آرزو کنند بدهم، از مُلک من به اندازهي عضو یک مورچه کم نشود؛ پس چگونه مُلکی که من سرپرست آن هستم کم شود؟ افسوس و دریغ بر آنان که از رحمت من نومیدند...
باید به پیمان بندگی که با خداوند داریم، عمل کنیم.
حسین بن علوان میگوید: «در مجلسی علمی بودم که سخن از تمام شدن خرجی زندگیام شد. یکی از دوستان گفت: به چه کسی امید بستهای که سراغ او بروی؟ گفتم: