بخش اول...
در سال 1350 بعد از ورود اين رادارهاي آمريکايي و انگليسي به ايران، تيپ 70 مستقل دفاع هوايي جاي خود را به فرماندهي پدافند هوايي داد. در سال های بعد تا وقوع انقلاب اسلامی و حتی در دوره جنگ تحمیلی 8 ساله عراق علیه کشورمان خرید رادار جدید صورت نگرفت که همین امر مقدمات تلاش برای ساخت رادار در داخل کشور را رقم زد.
بدین ترتیب تا سال 1373 که رادار چيني JY-14 که ديجيتالي بود و براي تکميل فرماندهي و کنترل نوين با درايت شهيد ستاري وارد کشور شد از همان سامانه های راداری قدیمی استفاده می شد. این رادار که آنتنی با انتشارات جانبی کم دارد در باند 1.5 تا 2.1 گیگاهرتز کار می کند و برای جستجو و هدفیابی کاربرد دارد. برد آن در حدود 320 کیلومتر و بیشینه ارتفاع قابل پوشش آن 23هزار تا 25 هزار متر است و می توند تا 100 هدف را تشخیص دهد.
خطای این رادار در تشخیص ارتفاع هدف 400 متر در برد 200 کیلومتری و خطای آن در تشخیص فاصله هدف 90 متر است. متوسط زمان بین دو خرابی(MTTB) این رادار بیش از 4150 ساعت(بیش از 170 روز) و متوسط زمان برای تعمیر(MTTR) ایراد بروز یافته در یک بخش کمتر از 30 دقیقه است که قابلیت اطمینان بالایی محسوب می شود. توانایی های JY-14 در حذف کلاتر ناشی از عوارض زمینی و کارکرد در محیط آلوده به جنگ الکترونیک نیز در حد بالایی است.
رادار ملی